اسكتش الابن الضال لسن kg

[walaa farouk]

اسكتش الابن الضال لسن kg
محتاج ٣ شخصيات فقط




الابن الضال : يا اخويا بقولك ايه
الاخ الاكبر : نعم
الابن الضال: معاك فلوس ؟
الاخ الاكبر : اوعى تقول انك صرفت كل مصروفك تانى
الابن الضال : ما هو المصروف صغير وانا عاوز اجيب حصان حلو كدا وامشى بيه وسط الناس ويقولوا عليا الواد الغنى اهو
الابن الاكبر : انا افتكرتك عاوز تجيب حصان عشان تساعد بيه بابا فى المزرعه
الابن الضال : اساعد بابا .. اساعد بابا .. انا كل ما اكلمك تقولى نساعد بابا ما هو عنده خدامين كتير يساعدوه
الابن إلاكبر : انا كمان بساعد بابا
الابن الضال : خلاص ساعده انت بس انا عاوز الحصان وعاوز ابقى غنى
الابن الاكبر : كلامك غريب
الابن الضال : ايه الغريب فى كلامى انا عاوز بابا يدينى فلوس كتير ... انا خلاص اول ما اشوفه هقوله انى عاوز ميراثى
الابن إلاكبر : (يتخض جامد) يا خبر انت ازاى تقول لبابا كدا انت كانك بتقوله خلاص يابابا كأنك مش موجود ... بابا هيحزن جدا
الابن الضال : مش مهم بقى يحزن ولا لا المهم انا اكون فرحان
( يدخل الاب من خلف الابن الضال من غير ما الابن الضال ياخد باله )
الابن الضال : (بثقه ) ( يوجه الكلام لاخوه ) مالك خايف ليه .. انا اول ما اشوف بابا هقوله ادينى ميراثى
الاب : كدا يا ابنى ! انت خلاص مش بتحبنى ؟
الابن الضال : بص يا بابا انا كبرت ولازم يبقى معايا فلوس كتير
ادينى ميراثى انا عاوز ابقى غنى
الاب : بس انا لسه عايش يا ابنى واحنا بنحبك وعاوزينك معانا
الابن الضال : وانا عاوز الفلوس ومش عاوز اعيش معاكم
الاب : خلاص يا ابنى طالما انت عاوز الفلوس ومش عاوز باباك انا هقسم كل اموالى وتاخد نصيبك
(يخرج الاب من المسرح ويرجع فى ايده كيس كان جواه الفلوس )
الابن الضال : (فرحان اوى ) ايوا كدا بقى معايا فلوس هشترى الحصان وهسافر بعيد
الاب : خليك معانا يا ابنى
الابن الضال : لا انا خلاص كبرت وهمشى سلاااام
الاب يعيط والابن الاكبر يطبطب عليه
الابن إلاكبر : متزعلش يا ابويا هو غلطان مش فاهم هو بيعمل ايه ... مسيره يعرف انه غلطان ويرجع لك
(يخرجوا هما الاتنين )
الابن الضال : (كانه راح مكان بعيد ) ايوا هى دى السعاده اللى بجد ... البلد دى جميله اوى
هو دا المكان اللى كنت اتمنى اعيش فيه .. هيكون عندى اصحاب اخرج معاهم وناكل ونشرب انا هكون اسعد انسان اما اروح بقى اشترى الحصان وابدأ المغامرة

(يخرج من المسرح )
(يدخل المسرح تانى وبقى فى تراب على وشه وهدومه مبهدله )
خلاص بعت الحصان

فلوسى خلصت وكنت جعان
بعت الحصان وجبت اكل
والاكل خلص
اااه انا ايه اللى عملته دا
وحتى اصحابى طلعوا عاوزين فلوسى اول ما بقيت فقير مبقوش يعرفونى

انا بسببى بابا بقى زعلان وحزين ... انا هقوم ((دلوقتي )) ايوا دلوقتي واروح له واقوله انا غلطان يا بابا سامحنى انا اسف

بس يا ترى هيسامحنى ...
المهم انى اروح واقول انا اسف يا بابا

بس هروح ازاى انا مبقاش معايا فلوس اركب حتى حمار اروح بيه لبابا
خلاص هاروح مشى المشوار بعيد والسكه طويله بس انا لازم اروح اقول انا اسف
(الاب واقف فى الشباك مستنى )
ممكن يقف فى شباك مسرح العرايس )
الاب : ياه انا كل يوم اقف فى الشباك مستنى ابنى حبيبى يرجع لى دا وحشنى اوى
يا ترى هيرجع امتى (كانه شايف حاجه من بعيد (يفرك عينه ) ا
(بفرح شديد) ايه دا دا ابنى جاى فعلا انا مش بيتهيالى هو جاى من بعيد انا هنزل السلم بسرعه واجرى عليه دا وحشنى خالص
تعليق الخادم على الاسكتش : تفتكروا يا اولاد الاب سامح ابنه ؟
ولا قاله امشى من بيتى ؟
وكمان يا اولاد بابا يسوع بيكون فرحان اوى بأى حد خاطى لو رجع وقاله انا اسف يا رب