لما ابنك يتعب قوى ..
وتلاقى الدكتور بيقولك ..
"لازم ياخد حقنة عشان يخف"
وانت ماسك ابنك وهو بياخد حقنة ..
بيبقى شايفك اكتر حد قاسى عليه ..
وممكن يغضب ويزعل منك ..
وانت من جواك بتتقطع وهو بيتألم منها ..
بس عارف ان ده اللى هيخليه كويس ..
وهيغير حاله للأفضل .. ومهما استعطفك وقال لك بلاش يا بابا
ردك بيبقى ..
معلش .. عشان تخف وتبقى كويس
بتبقى عايز تثبت له ..
انك كدة بتحبه ..
وانك عايز له الخير ..
بس برضه بيفضل فاكرك بتقسى عليه ..
لغاية ما يكبر ويفهم
ماتستكترش على ربنا انه يعمل معاك كدة ..
فى عز مانت فى المشكلة ..
بتبقى باصص له وفاكره سايبك ..
وانت ماتعرفش انه اساسا ماسكك ..
لغاية ماتاخد الحقنة ..
عشان تخف .. وتفضل تقول كلام كتييييير ..
هو ربنا فين ..
هو ربنا سايبنى ليه ..
هو ليه سمح بالمشكلة دى .. ساعتها ربنا بيبقى باصص لك ..
ومستنيك تفهم ..
ان كل ده للخير ..
بس برضه انت كمان ..
بتبقى فاكره بيقسى عليك ..
لغاية ماتكبر .. فى علاقتك بيه .. وتفهم
دوّر بعد كل مشكلة دخلت فيها وطلعت ..
هتلاقى اكيد كان فيه حاجة بايظة ..
واتصلحت .. لو فهمت كدة ..
هتاخد الحقنة من سكات ..
عشان تخف ..