النهاردة... وبما إن الصيام يبدأ باكر... هانجيب ورقة وقلم... أو الأجندة بتاعتنا... ونفتح صفحة بيضة نقسمها نصين بالطول ونكتب فيها:
* ربنا مش عاوز منى
* ربنا عاوز منى
ياترى ربنا عاوزك تبطل إيه فى حياتك ومش قابل إن ده يكون فى حياة ابنه... ؟!!
وياترى ربنا مطوب إيه فى حياتك أو عاوزه يستمر أو يكبر... ؟!!
احنا مش هانكتب ونقفل الأجندة ونرجعها مكانها... !!!
احنا هانكتب ونشتغل على نفسنا فى فترة الصوم.
فى حاجة أو حاجات ربنا مش عاوزها مننا هانجاهد نقلعها من جذورها وفى حاجة هنسقيها ونكبرها وننميها... ولكن أول الكل شيل الرياء من حياتك، وخلى "جوة" زى "برة".
صيام حقيقى فاعل... مش زى كل سنة.