قالي انتي تستاهلي واحد افضل مني ..أعمل إيه
انا عندى 21 سنه وكنت مرتبطه بشخص…حبيته جدا لدرجة انه بقى محور حياتى كلها….جت فتره وحصلت مشاكل بينا وكنا بنتناقش فيها وبتخلص….الشخص ده فجأه اختفى وكان رافض تماما اننا نتكلم او انه يقول اسباب بعده ده ايه…حاولت كتير جدا انى اعرف الاسباب دى وكان رده عليا انه حس انى كتير عليه وانه ما يستاهلنيش وحاجات كده…….المهم طبعا هوا كان فاهم ان رده ده هيخلى احساسى بيه يقل …وفضل على موقفه وفضل بعيد فترة 9 شهور….وفى ال9 شهور دول انا تعبت جدا وكانت تقريبا حياتى كلها واقفه بسبب الموضوع ده…….وفجأه لقيته رجع وبيطلب منى انى اسامحه لأنه اكتشف انه ضيع حاجات كتير اوى مكانش المفروض يضيعها …..والغريب ان برغم كل التعب اللى حسيت بيه لما كان بعيد عنى ورغم رفضه وقتها اننا نتناقش……سامحته ووافقت اننا نرجع
وفعلا رجعنا وهوا كان حاسس انه فعلا غلط لما بعد …وعشنا حاجات حلوه اوى وارتباطنا واحساسنا ببعض زاد جدا لدرجة انى مستحيل كنت اتخيل ان الاحساس ده هييجى وقت وينتهى……وبعد 3 شهور فوجئت انه بيقولى اننا مش هينفع نكمل وبرضو كان رافض انه يقول اسباب……ضغطت عليه انى اعرف وفعلا قالى وكان السبب حاجه خاصة بعيلته…هوا كان شايف ان السبب ده كفيل انه يخلينا نسيب بعض بس انا برغم كده اتمسكت بيها وفهمته ان مدام هوا مالهوش ذنب فى السبب ده يبقى ما ينفعش انى احاسبه عليه او حتى هوا يحاسب نفسه عليه…..بس للاسف رفض كلامى واعتبر انى بقول كده بس علشان بحبه وانها نظره مثاليه ولو انتى قبلتى صعب اهلك يقبلوا….وانتى مش ولية امر نفسك والكلام ده………وصمم على قراره ان احنا لازم نبعد بس طلب منى اننا نكون على اتصال علشان على الاقل نطمن على بعض…..بس انا رفضت وصممت ان احنا ما ينفعش نكون حاجه تانيه غير اننا نكون مع بعض….لا ينفع نبقى اخوات ولا اصحاب اللى كان بيقول عليها دى…..لكن للاسف كانت النتيجه واحده انه بعد بمبرر انه كده فكر فى مصلحتى وانى استاهل حد افضل وحياه افضل
مشكلتى دلوقتى انى بجد مش عارفه انساه ولا عارفه ما احبهوش……..احنا سيبنا بعض بقالنا 4 شهور….مش عارفه اعمل ايه……لكن كل اللى انا عارفاه انى بجد تعبانه جدا وكل حاجه بتفكرنى بيه….لدرجة انى لما بسمع اسمه ولو حتى بالصدفه مع اى حد تانى بتبقى بالنسبالى مشكله وبفتكر كل حاجه كانت بينا كأنها حصلت امبارح
