أولادكم ضيوف...ضايفوهم كويس

[walaa farouk]

بابا .. ممكن تجيب لى عجلة ..
اصل عجلتى صغرت عليا ..
ياعم ذاكر الاول ..
وهات درجات عالية ..
وانا اجيبهالك ..

حاضر يا بابا..

ويدخل يذاكر ..
دقيقتين ويقوم ..
يابنى ذاكر بقى بدل ماقول لبابا ..
حاضر يا ماما ..
دقيقتين ويقوم ..
زعيق وصراخ ..
حرام عليك بقى تعبتنى ..

وتنزل الضربة على كتفه ..
يدمع دمعتين .. وبعدها ..

ماما .. عشان خاطرى ماتزعليش ..
لأ زعلانة ..
طب انا هاصالحك ..
برضه زعلانة ..

وطى على ايدها وباسها ..

ماهو اصل انا مش هاعرف اعمل حاجة ..
طول مانا حاسس انك متضايقة منى ..
طب خلاص ..
بس ذاكر بقى عشان بابا مايزعلش ..

ويقعد بينه وبين نفسه ..
بابا وحشنى قوى ..
اول ما ييجى انا هاخده فى حضنى ..

ويرجع باباه ..
ويلاقيه جى طيارة من جوة ..
وياخد ابوه فى حضنه ..
ايوه .. بصدره الصغير
هو اللى بياخد ابوه فى حضنه ..

وتعدى شوية ايام ..
بابا .. هو انت مش هتجيب لى العجلة بقى ..
عجلتى صغرت عليا ..
لأ ..
لما تجيب درجات عالية ..
حاضر يا بابا ..

انت عارف يا بابا انا نفسى فى ايه ..
فى ايه ؟ ..
نفسى اطلع المعسكر مع اصحابى ..
كل سنة بيطلعوه ..
وانت مش بترضى تطلعنى ..
ماشى موافق .. بس تسمع الكلام ..
حاضر بابا ..

وتعدى سنة ..

بابا .. مش هتطلعنى المعسكر بقى ..
لأ .. مالهوش لازمة ..
انا هابقى اخدك افسحك ..
بس الشغل يخلص ..

حاضر .. بس وهو حابس مضايقته جواه
اصل الشغل عمره مابيخلص

بابا .. ماتيجى نخرج ..
ياللا يا حبيب قلب بابا ..
يا سيدى يا سيدى ..
ايه الخروجات الجميلة دى يا سى بابا
هو انا عندى اغلى منك ..

ويجرى تانى ياخد ابوه فى حضنه ..

وتعدى سنة كمان ..

ماما ..
ممكن تقولى لبابا يخلينى اطلع بقى المعسكر السنة دى ..
ماشى هاقول له .. بس تسمع الكلام ..
حاضر يا ماما ..

وييجى ميعاد المعسكر ويعدى ..
وهو موجود مكانه فى البيت ..
ويكتم زعله جواه ..

طب هات لى العجلة يا بابا ..
حاضر يا حبيبى ..
بجد؟
ايوة طبعاً ..
انا كلمت الراجل بتاع العجل ..
عشان يجيب لك نوع كويس ..
حبيبى يا بابا ..
نفسى فى حاجة كمان يا بابا ..
قول يا حبيب بابا ..
نفسى اطلع المعسكر السنة دى بقى ..

طب يا سيدى .. ماشى
هو المعسكر ده امتى ..
دا بيبقى فى شهر 7 يا بابا

خلاص يا سيدى هننزل سوا قبلها ..
نجيب حاجة المعسكر ..
بس ذاكر كويس ..
هييييييييييييييييييه ..
حاضر ..

وشوية تلاكيع فى المذاكرة ..
وزعيق وشخط ..
والمرة دى ضربة بس تقيلة ..

ويكتم زعله جواه ..
وابوه اللى بيموت فى تراب رجليه ..
يجرى عليه ويصالحه ..
ماتزعلش يا حبيب بابا ..

وشوية ايام يعدوا ..

ياخد عجلته الصغيرة ..
ويركبها ويطير بيها ..
يلف بيها فى الشارع ..
ويسلم على اللى رايح واللى جى ..
وكأنه وراه حاجة .. ومستعجل عليها ..

وشوية ايام تانيين ..
ووسط المذاكرة ..

ماما .. امتى بقى اخد الاجازة الكبيرة ..
خلاص هانت الامتحانات اهى قربت ..
انا كمان عايزة اخلص من هم مذاكرتك وارتاح بقى ..

ووسط المذاكرة ..

ماما عايز انزل اجيب حاجة حلوة ..
حاجة حلوةايه بس؟ ..
انت عايز تسيب المذاكرة وخلاص
ركز بقى

هاروح بالعجلة واجى علطول ..

ويجرى على باب الشقة ..
ويخرج بسرعة كأنه عنده ميعاد مهم ..
وينزل جرى ع السلم ..
وهو بيضحك .. ومش عارف بيضحك ليه ..
ويفتح باب العمارة ..
ويكمل جرى بالعجلة الصغيرة ..
عشان يعدى يجيب الحاجة الحلوة ..
وصوت فرامل جامدة ..
بس ماوقفتش قبله ..
وقفت بعد ما طار لفوق ..
بس مانزلش تانى ..

مشى وساب وراه احلام كتير حلمها ..
عجلة كان نفسه فيه ..
بس فضلت متأجلة كتير ..
وكل اللى عليه انه يقول .. حاضر

معسكر كان نفسه يطلعه مع اصحابه ..
بس فضل متأجل كتير ..
وكل اللى عليه انه يقول .. حاضر

وقبل ما يكمل .. 12 سنة ..
كان ساب الأرض بتعبها ..
وأخد اكبر اجازة واجمل راحة ..
ولا مذاكرة ولا تعب ..

باباه بيموت فى تراب رجليه ..
وأمه مالهاش فى الدنيا فرحة اكبر منه ..

بس سؤال كبير بيدور ..
فى خيال كل واحد منهم دلوقتى ..
ياترى هو مشى وهو زعلان منى؟

وكلمة واحدة اتفق عليها كل اللى كان بيتكلم عليه ..
ماكانش بيقول غير كلمة .. "حاضر"

دى مش قصة دى سيرة واحد عظيم ..
عشان هى مش بالسن ولا بالخبرة ..
دى بنقاوة القلب ..

لما عشت ظروف الحكاية اللى فوق ..
لقيت اننا كلنا بنعمل كدة مع ولادنا ..
اكيد مش بقصد ..
لكن بيحصل ..

ساعتها فهمت واتأكدت ..
ان ولادنا دول .. ضيوف ..
ربنا بعتهم لنا عشان نضايفهم ..
ويا بخت اللى هيحسن ضيافتهم ويكرمهم ..
اكيد هيلاقى رد ..
لما ربنا يسأله ..

المستقبل والنجاح حلوين ..
والدرجات العالية حاجة عظيمة
لكن فرحة وضحكة وراحة بال ولادكم ..
بالدنيا ..

ضايفوهم كويس ..
ضيافتهم أهم وأولى من ضيافة الغريب ..

.