رقم المشاركة : ( 1 )
|
|||||||||||
|
|||||||||||
مصر لسة فيها ناس طيبة الصورة دى انا صورتها بنفسى وانا فى عربية المترو .. الولد الصغير اللى على اليمين ده كان راكب لوحده و الراجل اللى جمبه ده ميعرفوش و الحوار حصل كالتالى : الولد . لو سمحت حضرتك ممكن اشرب... الراجل : اتفضل طبعا الولد : لالا مش عايز بيبسى كنت فاكرها مية والله شكرا الراجل : لا لازم تاخدها و الولد يقاوح و فضلوا على كده 10 دقايق و بردو الولد حكم رأيه و مخدهاش و كان هسيب عربية المترو مخصوص علشان مياخدش البيبسى من الراجل الراجل : انت فى سنة كام الولد : تانية اعدادى الراجل : انت رايح فين لوحدك كده الولد : انا رايح لامى الراجل : و هى بتشتغل فين الولد : هى بتشتغل فى محطة مترو العتبة الراجل : بتشتغل ايه الولد : بتبيع مناديل وانا برجع من المدرسة كل يوم من بيتنا فى السلام بمسك الوردية بدلها لحد بليل الراجل : والدك بيشتغل ايه الولد : ابويا ميت الراجل : انت فطرت طيب ؟ الولد : لا الراجل : خالص ولا حتى قبل ما تنزل للمدرسة الولد : اه الراجل : انت جعان دلوقتى الولد : اه الراجل : طيب خد دول و ادالوا فلوس و قالوا تبقى هاتلى مناديل بقى المرة الجاية و الولد الابتسامة على وشه و قاله شكرا الحوار دار بينهم لمدة طويلة وانا مسمعتش كويس لحد ما لقيت الولد بيطلع الورق بتاع المدرسة و الراجل بقى يشرحله حساب ولا كانه ابنه الصغير و فضلوا كده لحد ما طلعوا و الولد فضل مش عايز يسيبه كانه حاسس بالامان و كان محتاج يحس ان ليه اب .. انا فضلت عينى عليهم و خدتلهم الصورة دى و هم مش واخدين بالهم .. بس بجد الموقف ده كان محترم اوى لكل من الاتنين على الرغم من ان الولد ده صعبان عليا جدا بس فعلا بميت راجل من رجالة دلوقتى .. انا هسبلكم انتو التعليق انا مش عارف اقول ايه تانى . مصر لسة فيها ناس طيبة |
أدوات الموضوع | |
انواع عرض الموضوع | |
|