[Mary Naeem]

واقفين فى السطوح ورافعين إيديهم وبيصلوا


كنت واقف امبارح فى السطوح الكلام ده الساعه ظ£ الفجر ، وانا قاعد والدنيا هدوء تام لاقيت صوت هادى جداً ، بصيت لاقيت واحد جيرانى واخد ابنه ظ¤ سنين واقفين فى السطوح ورافعين إيديهم وبيصلوا ..
لفت انتباهى جداً لما الولد دعى وقال يارب بارك فى فراخ ماما وماتخلهمش يموتو زى كل مره ، ده ماما تعبانه فيهم وبابا بيتعب فى الشغل هايجيب منين فلوس اكل كفايه انه بيدفعلنا فلوس المدارس ، انا يارب محوش ظ¦ظ£ جنيه خلى ماما توافق تاخدهم تكشف بيهم عشان تخف بسرعه بدل ما هى تعبانه على طول ومش قادره تاكل حاجه من الاكل الجميل اللى بتعملهولنا…
بصراحه انا جسمى قشعر من كل كلمه الولد بيقولها ، عنده ثقه شديده ان ربنا سامعه ..
دعوه جميله جداً بقلب بسيط جداً ، جميل ان الطفل من صغره يطلع على العلاقه القويه جداً بربنا وانه يحكيله كل حاجه تعباه ويطلب منه كل حاجه محتاجها ..
جميل جداً كمان ان الطفل يطلع وهو متحمل مسئوليه ويعرف قيمة القرش ..
كنت مبسوط جداً وانا بسمع دعوة الولد حاجه تفرح بجد ��