الحلقه الرابعه والعشرون
وجه اليوم المنتظر اليوم الى جاى ميدو يخطب فيه سعديه
دخل ميدو وسلم على ابو سعديه واعد معاه يتكلم
ميدو : ازيك يا عمى اخبارك ايه
ابو سعديه : الحمد لله يا ولدى بخير وانت صحه الوالد عامله ايه
ميدو : الحمد لله تمام
ابو سعديه : امال هو مجاش معاك ليه ينورنا
ميدو : معلش انا قلت اجى انا الاول وبعد كده بابا يجى اما اعرف رايى حضرتك
ابو سعديه : خير يا ولدى ان شاء الله سعديه حكتلى وجالتلى انك انت رايدها وعايز تخطبها
ميدو : ايوه يا عمى وده شىء يشرفنى طبعا انى اطلب منك ايد سعديه
ابو سعديه : ربنا يخليك يا ولدى بس جلى الاول انت بتشتغل ايه
ميدو : ياعمى انا ليه شركه كبيره باسمى بس انا متابعها بس علشان الدراسه
ابو سعديه : يعنى انت لسه طالب مينفعش يا ولدى وبعدين الشركه دى بتاعت ابوك
ميدو : لا ياعمى الشركه دى بتاعتى انا وباسمى انا منكرش ان بابا هو الى عملهالى علشان مطلبش منه حاجه ياعمى انا منكرش انى كنت مستهتر لكن اما عرفت سعديه احترمتها جدا وحبيت اسبتلها انى حاجه والحمد لله الدراسه انا ماشى فيها كويس والشركه من دلوقتى همسك الاداره بتاعتها ولازم اثبت ليكوا كلكوا ان استاهل سعديه
ابو سعديه : كل ده كلا جميل جوى يا ولدى ويطمن بس انا بردو خايف على بتى وخايف تتعب فى يوم من الايام
ميدو : ياعمى انا بحب سعديه وشاريها انا شفت فيها البنت المحترمه الى قادره تحافظ على نفسها حتى لو كانت وسط الف شاب وده الى شجعنى انا اجى واطلب ايدها ويا ريت ياعمى توافق
ابو سعديه : والله يا بنى انا مصدجك بس تعاهدنى جودام ربنا انك انت تحافظ عليها وتصونها ويوم ما تعرف ان العيشه معاها بجت صعبه تسيبها بالمعروف من غير ما تضرها ولا تهينها
ميدو : وانا اعهدك قدام ربنا ان سعديه فى عنيا لتنين وان احافظ عليها زى عنيا وعمرى ما هزعلها
ابو سعديه : خلاص على خيره الله يا ولدى
ميدو : نقرى ابانا الذي ونلبس الدبل
ابو سعديه : لا يا ولدى ابانا الذي والدبل دى اجراها مع ابوك انت تروح تجيبه وتاجى نصلي ابانا الذي ونتفج على كل حاجه
ميدو : خلاص يا عمى الخميس الجاى ان شاء الله نكون عندك ونصلي ابانا الذي ونلبس الدبل استاذنك انا بقي يلا تصبحوا علي خير
ابو سعديه : لا يا ولدى لازم تاخد واجبك الاول والله ما تمشى امال فين كرم الضيافه خد واجبك الاول بعدين امشى اتفضل اجعد
اعد ميدو طبعا وهو الفرحه مش سايعاه وسعديه كمان فرحانه جدا وخد احلى واجب وبعد كده مشى علشان يقول لباباه علشان يجى يلبس الدبل
وصل ميدو بيتهم ومتحمس اوى يفتح الموضوع مع باباه
ميدو : مساءا لخيريا ماما فين بابا
مامت ميدو : بابا فى المكتب
ميدو : اوكى انا داخله
دخل ميدو لباباه
ميدو : بابا ازيك
ابو ميدو : اهلا يا ميدو تعالى
ميدو : بابا انا عايز افاتحك فى موضوع
ابو ميدو : اتفضل يا بنى انا سامعك
ميدو : انا عايز اخطب يا بابا
ابو ميدو : مين دى يا بنى سعيده الحظ
ميدو : وحده صحبتى فى الجامعه بس هى مش من هنا يابابا من الصعيد بس بنت محترمه جدا وكويسه اوى
ابو ميدو : ياه من الصعيد وليه كده يا ميدو بنات القاهره كلها مش عاجباك
ميدو : يا بابا دى بنت محترمه جدا بصراحه عمرى ما عرفت زيها والله انا بحبها عمرى ما تجرأت امسك ايدها من احترامها لنفسها واما تعرفها هتحبها اوى
ابو ميدو : خلاص يابنى واحنا مش عايزين غير كده طيب انت اتكلمت مع اهلها
ميدو : ايوه اتكلمت مع باباها ووافق بس رفض نصلي ابانا الذي او نلبس الدبل غير اما انت تحضر وتكون موجود
ابو ميدو : لا واضح ان همه ناس يعرفوا الاصول وناس محترمه فعلا خلاص حدد معاهم معاد ونروح انا وانت
ميدو : خلاص يا بابا يوم الخميس الجاى
ابو ميدو : خلاص على خيره الله
طبعا ميدو الفرحه مش سايعاه سمعت الكلام مامت ميدو
مامت ميدو : ميدو انت بتقول ايه هتاخد وحده فلاحه انت مجنون
ميدو : ماما دى مش فلاحه دى احسن من اى وحده انا اعرفها ومش هتجوز غيرها وبلاش تقفى فى طريق سعادتى
مامت ميدو : واضح انك اتجننت خلاص
ميدو : يا ماما شوفيها الاول وبعدين قررى
ابو ميدو : دى حياته وهو حر فيها انتى مش هتعيشى معاه انتى تقولى مبروك وخلاص
مامت ميدو : هو حر انا مليش دعوه
ميدو : يا حبيبتى دى من ناس كويسه جدا وعيله كبيره اوى وهى البنت محترمه جدا واموره اوى هتشوفيها وتحبيها اوى
ابو ميدو : خلاص يا بنى اتصل بالناس وقلهم جايين ان شاء الله يوم الخميس علشان تلبيس الدبل
ونشوف بقى الحلقه الجايه هيحصل ايه
الى هى الحلقه الاخيره
انتظرونااااااااا