[ابن المخلص]

فكره جميله
بس انا سنين كتيره عدت من عمرى وبقيت خلاص مش بقدر اطلع السلم حتى
لكن فى موقف انا لايمكن انساه ابدا لانى انضربت ضرب فيه
كنت فى 3 اعدادى وكنت بحب الكره جدا وفعلا كنت حريف جداا وعملوا دوره فى المدرسه وكان كله الفرق عايزه انضم لها لان الفريق اللى هاياخدنى واثق انه هايكسب ولازم فى الماتش ارقص وارقص واجيب اجوان وكنت خفيف جدااااااا
المهم مدرس الالعاب قرار وحدد التلاميذ بحيس يكون الفرق موزونه كل فريق فيه لاعيبه كويسه ولاعيبه نص نص
والفريق اللى انا كنت فيه ضمن مليون الميه يكسب والفرق تنزل امامنا خايفه منى اتنين يمسكونى مافيشى فايده
وفوزنا على الفرق اللى امامنا كل مباره 3 او 4 وقربنا على النهايه ونزل امامنا فريق تعبان واللى واقف جون غلبان جداااااااا والناس واثقه انا هاجيب 5 او 6 المهم لعبنه وارقص يمين وشمال وابهدل الفريق واجى على الجون وخلاص انا والجون اللى واقف جون يجلس على الارض على ركبته ويصرخ الحقونى الحقونى حد يشيله الحقنى ياما انا اضحك واسخسخ من الضحك وارمى الكره فى ايده او بره كل مره على كدا ولاعبيه اللى معى فريقى يشتمنى المهم المباره خلصت واتهزمنا فيه 1/0 وخرجنا من الدوره وبعد الماتش فريقى كله جرى وراء وانا فاتسان من الضحك وانضربت ضرب فى اليوم دا اللى بالبكوس فى بطنى واللى يعطينى روسيه وانا بكركر من الضحك من منظر الاجوان اللى ضاعت منى بسبب اللى كان واقف جون يعمل حاجات تخلينى اضحك واضيع الكره