[walaa farouk]

وكانت ضرتها تغيظها ايضا غيظا لاجل المراغمه.. لان الرب قد اغلق رحمها "
صم الاول 6:1...
شغل الستات ده بالظبط 🙂 كانت بتعمله واحدة اسمها "فننه" مع ضره ليها اسمها "حنه"
لانها كانت مبتخلفش ...كم مشاعر الذل اللى بتسمعها وبتحسها ف كل مرة
.. مكنش كفايه عليها تسبها ف وجعها لكن كمان بتعيرها بيه..
بس الاكيد ف كل ده ان ربنا مكنش مستمتع بالمرارة اللى كانت جوه حنه ..
."فكان لازم يحط ضرتها ف سكتها " اه تخيلوا ..المشهد ظالم ومليان ضغوط .
او يبان كده ...ولسان حال اى حد ف مكانها .. يعنى مجروحه وميطبطبش عليا.
.غالبا ف الوقت ده حنه كانت مستعدة تقبل اى مشاعر حتى لو كانت مشاعر شفقه
.بس لانه مش اله "سد خانه "او "نوايه تسند الزير
" كان رافض ان حنه تعيش بقلب محنى ونفس مكسورة وان اللى يطيب خاطرها كلمتين شفقه
ياخدوا وقتهم ويروحوا .. كان رافض انها تعيش خاضعه لوجع الواقع. كان عايز يدى .
.يدى بغنى بس كان مستنى حنه تفتح ايديها .. وحنه مكنتش هتفتح ايديها
وتيجى واقعه ف عرضه لو مكنش اتحطت ف الظروف دى ..
"فننه" كانت قوة الدفع اللى زقتها عليه وخلتها تيجى تقف قدامه بنفس مرة.
وهى مصرة متمشيش من قدامه الا وهى متباركة..
ياحنه ..
لو ف السكه قابلتك ""فننه"..الظروف الصعبه بتعاييرها وذلها مترفضيهاش او تهربى منها .
.لانه جايز تكون هى دى الايد اللى هتحطك قدامه ..
وتخليكى تلاقى سكتك اللى كنتى تايهه عنها ..ويطلع منك بعد العقر ..احلى ثمر ..صموئيل