[Mary Naeem]

من حوالى يومين ، كنت مضايق قوى ، وانا فى الشغل كتبت ورقه وطبقتها وحطيتها فى محفظتى ، رجعت يوميها كنت جعان موت ، وكان معايا كذا حاجه اعملها ، اول حاجه انى اصلح باب الشقه عشان ماكنش بيقفل كويس ، وانى اعمل اكل ..
طلعت الاكل من الفريزر وحطيته على النار
وروحت عشان اعمل الباب ، اللى اتكسرت المفصله بتاعته ووقع وماعرفتش اتملك منه كويس قوى وعمل فتح شديد فى ايديى ، روحت طفيت البوتجاز،ونزلت جرى على الصيدليه عشان الباب كان فيه مسمار مصدى ..
روحت هناك وانا حرفياً دمى بيتصفى ، لاقيت دكتور كنت اعرفه من البلد عندنا واللى عرفته منه انه جاى انتداب ، لما شاف ايديى كدا ، قالى انت لازم تروح المستشفى عشان دى لازم غرز ..
بس قبل الغرز لازم يتركبلك شوية محاليل عشان انت نزفت جامد ..
كتر خيره خدنى بالعربيه بتاعته ..، واحنا فى الطريق اغمى عليا من شدة النزيف ..
صحيت لاقيت نفسى نايم فى المستشفى ومتعلقلى محاليل ودم ..
لاقيت الدكتور ده قاعد جنبى وبيضحك..
قولتله هو حصل ايه ..
قالى تعرف انى قاطع ١٦ ساعه سفر مخصوص عشانك ..
قولتله عشانى؟؟ ازاى ؟؟
قالى
انا اصلا جاى هنا انتداب، والمفروض مش انا اللى اطلعه ، انا طلعت مكان واحد زميلى اتصاب بالكرونا واتوقف الانتداب بتاعه ، والأعجب من ده كله
انك اغمى عليك واحتاجت نقل دم وفصيلة دمك نادره ، وانا الوحيد اللى فصيلة دمى كانت مطابقه ليك ..
انت ايه بينك وبين ربنا عشان يحصل معاك كدا ..
بصيتله بإبتسامه وقولتله ..
من فضلك فى محفظتى هاتلاقى ورقه هاتها ، عطانى الورقه ..
مسكتها وقولت كانوا شوية عتاب لكنه رد بطريقته