[Rena Jesus]

اول ما بنت من العيله تطلع من بيتها لبيت جوزها
وفى اللحظه اللى بياخدها ويطلع شقتهم قدام اهلها وصحباتها
لحظه بيوقف عندها الزمن الكل بيبقا عينه مرتبطه بالعروسه
بس واول ماتختفى من قدامهم بتيجى لحظه الكل بيبقا ساكت فيها
ويدوها ضهرهم ويمشوا وهما على خدودهم دموع حزن اكتر ماهى دموع فرح .

خلاص هتسيب اهلها واوضتها ولعابها وذكرياتها هتسيب الضفاير والتنطيط و اللمه وكل حاجه وراها
وتبدا مع الشخص اللى اختاره قلبها بتبقا فى حيره بين اهلها اللى عمر الزمن مايعوضهم وبين الشخص اللى اختارت انها تقضى معاه بقيت حياتها وتآمنه على نفسها وحياتها
محدش هيحس الاحساس ده غير البنات يمكن الرجاله يشفوا ان دى تفاهه بس دا لانهم مجربوش ولا هيجربوا يسيبوا اهلهم ويبدؤا فى مكان جديد مع اهل وعيله جديده '

عشان كده حاببب اقولك اختاري صح
اوعي في يوم توافقي ع اول شخص يتقدملك خوفا من كلمة عانس او اي حاجه تانيه
اوعي يا أميرة تطلعي من بيت الملك اللي مربيكي ❤
الا لو عارفه ان الامير هيصونك
اوعي تطلعي غير وانتي الضحكة مالية وشك وطالعة من قلبك عشان ماتندميش ابدا